رویکرد چین ، بزگترین صادر کننده جهان در حوزه مشاغل خانگی چیست؟

در حال حاضر بيش از 150 کشور جهان در زمينه مشاغل خانگي فعاليت مي‌کنند و اجزاي متشکله بسياري از توليداتي که به بازار عرضه مي‌شود در محيط خانه‌ها صورت مي‌گيرد.چنانچه کشور تايوان با شعار هر خانه، کارخانه و هر کارخانه، خانه است، جهش اقتصادي خود را از کسب و کار خانگي آغاز کرد و 80 درصد فعاليت‌هاي اقتصادي اين کشور به صورت مستقيم و غيرمستقيم، با اين مشاغل در ارتباط است. کشور سوئيس که برترين توليدکننده ساعت در جهان است، بخش عمده فعاليت خود را در زمينه يادشده از طريق کارگاه‌هاي خانگي انجام مي دهد و توليدکنندگان معروف ساعت وابسته به کارگاه‌هاي خانگي و کوچک هستند.

کشورهاي توسعه يافته به دليل دسترسي گسترده به شبکه اينترنت پرسرعت قادر هستند بخشي از نيروي کار خود را از طريق کار از راه دور يا کار خانگي به کار در منزل از طريق کار با رايانه سوق دهند. خدمات اينترنتي يکي از شايع‌ترين فعاليت‌هاي اقتصادي در کشورهاي توسعه‌يافته است. ايتاليا از جمله کشورهايي است که در زمينه مشاغل خرد در خانه يا کارگاه‌هاي کوچک گام‌هاي مثبتي برداشته است و با اجراي سياست‌هاي حمايتي از صنايع کوچک و خانگي سهم ارزنده خود را در توليد، افزايش داده است.

چین یک مرکز جهانی برای تولید است و بزرگترین اقتصاد تولید در جهان و همچنین به عنوان بزرگترین صادر کننده کالا در جهان محسوب می شود. چین دارای سریع ترین رشد در بازار مصرف جهان و دومین وارد کننده کالا در جهان است.چین طی سالیان گذشته خود را به عنوان یکی از عوامل اصلی در رشد اقتصاد جهانی مطرح کرده است .

به همین دلیل در این مطلب قصد د اریم کمی بیشتر در باره اقتصاد چین و رویکرد آن به مشاغل خانگی را بررسی کنیم.

تولید ناخالص داخلی ملاک مناسبی برای نشان دادن قدرت اقتصادی یک کشور است. 34درصد جمعیت چین کشاورزند. صنعت کشاورزی، ساخت و ساز،تولید و صنعت خدمات سه صنعت ایجاد کننده تولید ناخالص داخلی هستند.

حمایت از تولید داخلی سیاست اول چین

این کشوردر راستای سیاست‌های توسعه اقتصادی و اشتغالزایی صادرات مواد خام طبیعی را ممنوع کرده است. سیاست‌گذاری توسعه در این کشور بر مبنای تکمیل زنجیره‌های ارزش در تمامی صنایع بنا شده است و یکی از دلایل اشتغالزایی گسترده در چین توجه به عدم خام فروشی و ایجاد ارزش افزوده در خاک این کشور است. حمایت از تولید، سیاست اول اقتصادی این کشور توسعه یافته است  و تمامی قوانین اقتصادی این کشور با محوریت دادن به حمایت از تولید تدوین می شود.

یکی از عوامل اصلی قدرت اقتصادی و بازرگانی چین، صنایع این کشور هستند. صنایع چین بسیار گسترده است و در کنار آن تولید محصولات مختلف نیز در چین انجام می شود. به همین ترتیب، این صنایع با اشتغال زایی در چین باعث شده اند تا شمار شغل های ایجاد شده در چین بیشتر از دو برابر شود. طبق پیش بینی ها، تا سال 2020 ارزش افزوده ای که صنایع خدماتی چین تولید می کنند، نیمی از میزان کل تولیدات داخلی این کشور خواهد بود.

برآوردهای اقتصاد جهانی نشان می دهد که این کشور در آینده بیش از پیش راهبرد صنعتی شدن را اجرا خواهد کرد و نقش مساعد صنایع برای توسعه اقتصادی چین را تقویت می کند.صنایع خدماتی محور دیگری از اقتصاد چین است در حال حاضر صنایع خدماتی با صنف غذایی، گردشگری، خرده فروشی، بانکداری، بیمه، اطلاع رسانی، حمل و نقل، آگهی، قانون، محاسبه، مدیریت خدمات ساختمان و غیره مرتبط است.یکی از دلایل کنترل نرخ بیکاری رابطه صنعت و دانشگاه در چین است.

سیاست اول چین در اشتغالزایی شناسایی بازار هدف است/ تولید برای بازار هدف در دستور کار

مجیدرضا حریری، نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین درباره راه‌کارهای اقتصاد چین در اشتغالزایی  در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم می گوید:اقتصاد چین دومین اقتصاد جهانی بشمار می آید، در چین یک حکومت متمرکز سیاسی و یک اقتصادی که دولت حکومت می کند وجود دارد.

شاید در کشور چین هم مانند کشور ایران صداهای سیاسی مختلف در حزب کمونیست وجود داشته باشد، اما تفاوت اینجاست که در آن کشور در نهایت یک صدا تصویب می‌شود و مخالف و موافق همسو با آن سیاست‌ها حرکت می کنند اقتصاد چین یک اقتصاد برنامه ریزی شده است. در تمام حوزه های اقتصادی برنامه معین دارند. در حوزه رشد صنعتی، تجارت فرامرزی و اشتغال، صنایع بزرگ،صنایع مادر و متوسط برنامه ریزی متمرکز دارند.

در چین تولید همراه تجارت رشد یافته است  زمانی که اصلاحات صورت گرفت، قدرت خرید مردم چین به اندازه ای نبود که پس از تولید، بازار داخلی جوابگوی تولید باشد. آنها برای بازار‌های خارجی تولید می‌کنند. تولیدی که قابلیت صادراتی دارد.آنچه تولید چین را متمایز می‌کند این است که اینها تولید در مقیاس عمده دارند نه مقیاس خرد، بنابراین هزینه های سربارآنها پایین است.نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین با بیان اینکه چینی ها برای بازار هدف تولید می‌کنند بیان می‌کند:چینی ها برای بازار داخل تولید نمی‌کنند، آنها بازار هدف را شناسایی می‌کنند و تولید می‌کنند.به روایت آمار رسمی در چین حدود 20 میلیون مسلمان دارد اما برای بازار جهانی ( برای حج) مهر و تسبیح، قبله نما تولید می‌کند. آنها برای بازارهایی که شناسایی کرده اند تولید می‌کنند نه اینکه تولید برای بازارهایشان کنند.

برگ برنده ی چین، مشاغل خانگی است. چینی ها بعد از دوران بحرانی جنگ جهانی دوم به تولید روی آوردند. اما تولید نیاز به کارخانه و امکانات پیشرفته داشت و نقطه ی عطف پیشرفت چینی ها دقیقا همین جاست. آن ها به جای تاسیس کارخانه، تولید را به داخل خانه ها بردند و کاری کردند تا خیلی از مواد و وسایلی که قبلا در کارخانه ها تولید می شدند، حالا در خانه ها و توسط خانواده ها و در فضای مسکونی تولید شوند. آن ها به خوبی بر این مهم واقف بودند که با این روش تا چه حد می توانند هزینه های مصرفی را کاهش دهند و تمامی آحاد جامعه ی خود را حتی از دورترین روستاها در راستای تحقق اهدافشان هم قدم و همسو نمایند.

دقیقا آن ها خانه ها را تبدیل به کارخانه ها کردند، تا تمامی اقشار جامعه مولد باشند. تجربه اقتصاد چین نشان می دهد که توسعه کسب و کارهای کوچک به دلیل ساختار ساده و زود بازدهی و نیز سرمایه اندک در متعادل نمودن بازار کار بسیار موثر بوده است. از اینرو سامان بخشیدن، به روزرسانی و نظام مند کردن کسب و کارهای خانگی یک ضرورت آشکار است که متاسفانه تاکنون هیچ سازمانی بطور مشخص، متولی کسب و کارهای کوچک خانگی نیست.

پایین بودن هزینه راه اندازی و میزان ریسک پذیری آن، منحصر به فرد ترین خصوصیات این قبیل از کسب و کارهاست آزادی و استقلال عمل بیشتر و ساعت کاری انعطاف پذیر، احتمال رسیدن به موفقیت را چندین برابر می سازد.

چینی ها به خوبی دریافته اند که کسب و کارهای خانگی همچون یک دستگاه حفظ کننده حیات برای زنده ماندن و رشد کردن از طریق کاهش هزینه های بالاسری، به توسعه ی کسب و کارهای کوچک کمک می کنند و به همین علت بالاترین نرخ بقا را داشته اند و همین امر، منجر به کاهش هزینه های مالی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از شکست خواهد شد. چینی ها به عنوان یکی از موفق ترین الگوهای کسب و کارهای خانگی هنوز هم ،یکه تاز این عرصه اند و از مزایای آن در حال فتح کردن بی چون و چرای اقتصاد جهان اند.

خوشبختانه مشاغل خانگي همخواني بسيار خوبي با هنجارهاي فرهنگي ما دارد. در قانون ساماندهي و حمايت از كسب و كارخانگي، هر فرد ضمن پرداختن به امور جاري خانواده مي‌تواند به توليد محصول يا ارائه خدمت در محيط خانه بپردازد. ساماندهي اين مشاغل مي‌تواند زمينه مناسبي را براي حمايت از زنان سرپرست خانوار، فارغ‌التخصيلان داراي مهارت، فاقد سرمايه ‌و نيز کساني که مشکلات جسمي و حرکتي دارند ايجاد كند.

كسب و كارهاي خانگي طبق آمار و اطلاعات موجود ، در كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه ، سهم قابل ملاحظه‌اي در ايجاد اشتغال و ارزش افزوده و حتي در صادرات به خود اختصاص داده است.