“سیاست امری مردانه است”

اغلب زنان بر این باور هستند که صحبت در مورد سیاست کاری مردانه است و از زنانگی به دور است و کاری خطاست. و ادعا می کنند چیزی از سیاست سر در نمی آورند . در جمع های زنانه خود در مورد سیاست های اقتصادی صحبتی به میان نمی اورند چون زندگی مصرف گرایی دارند . اخبار خارجی را هم دنبال نمی کنند و ذهن خود را با تحلیل های جدی خسته نمی کنندو ترجیح می دهند در مورد نوع پخت غذا و جدید ترین مدل های لباس و ارایشگاه حرف بزنند . نه اینکه واقعا چیزی نمی دانند به خود قبولاندن که چیزی سر در نمی اوردند در صورتی که  همین زنان حرف های شوهر برادر یا پسر خود را تکرار می کنند و نظر انها را با افتخار بیان می کنند . حتی اگر نظری مخالف داشته باشند با این فکر که مردان بهتر امور سیاست را می فهمند نظرات خود را بیان نمی کنند .

اگر زنی را ببینند که خلاف جریان آب حرکت می کند و به شدت اخبار روز جامعه را دنبال می کند به نحوی از گروه خود جدا میکنند و حس می کنند از جنس خودشان نیست و سعی میکنند او را در دورهمی های خود راه ندهند .

همین مادران توصیه هایی به دختران خود می کنند و این جمله را که تو دختری این مسائل به تو مربوط نمی شود این ذهنیت منفعلانه  را ایجاد می کنند و از آگاهی دادن به فرزند دخترشان جلوگیری می کنند چون می ترسند نکند شبیه همان مورد استثناء فامیلشان شود و مورد قبول جمع زنانه خود واقع نشود.

حال این سوال مطرح می شود چرا زنان نسبت به مسائل سیاسی توجه کمتری نشان می دهند؟

مگر تبعات همین تصمیمات سیاسی که توسط مردان گرفته می شود دامن خودشان را نمی گیرد. هر رور اخبار جدیدی میشنویم از تصمیمات محدود کننده ای برای زنان گرفته می شود و به مرحله اجرا گذاشته می شود .

قانون چند همسری، ازدواج قانونی کودکان، محرومیت دختران از بعضی رشته های دانشگاهی، محرومیت بیشتر دختران از آزادی های فردی و ….

چرا این گونه است ؟

این تصمیمات در مجلسی گرفته می شود که از 250 نفر فقط 16 نماینده زن وجود دارد. آیا این 16 نفرهم نماینده تمام زنان جامعه اند یا همان قشر موافق مردان مجلس هست .

شاید به همین خاطر اجازه ورود به رقابت های سیاسی را پیدا کرده اند . شاید سیاستی پشت این ماجرا بوده که نگذارند زنان اثر گزار جامعه راهی مجلس شورای اسلامی شوند.

چرا زنان نباید در امر سیاست دخیل باشند چرا قدرت تحلیل خود را ارتقاء نبخشند این چه منافاتی با زنانگی یک زن دارد. یک مرد هیچ وقت زایمان نمی کند پس نمی تواند درکی از درد زایمان دوران بارداری و افسردگی بعد از زایمان ومشکلات روحی روانی یک زن داشته باشد . نیاز جنسی مردان بزرگ می شود و قانون ازدواج موقت را رسمی می کنند تا اگر مردی در این دوران بارداری همسرش نیاز داشته باشد بتواند نیاز خود را رفع کند. اینجاست که همان خانم ها در دورهمی های خود ناله سر می دهند و کاسه چه کنم به دست می گیرند. همان ها که می گفتند “سیاست مردانه است ”